سرانهی سرمایهگذاری در بخش ICT کشور مناسب است؟ خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
سرویس: جامعه اطلاعاتی -فناوری اطلاعاتشاید نتوان به درستی به این سوال جواب داد که آیا میزان سرانهی سرمایهگذاری در بخش ICT کشور در حد مناسبی است یا خیر چراکه قسمت عمدهای از منابع این بخش دولتی است، در حالی که به اعتقاد کارشناسان باید از منابع خصوصی و خارجی نیز استفاده کرد و نمیتوان انتظار داشت که رشد قابل توجهی در حوزهی فنآوری اطلاعات و ارتباطات داشت در حالی که از منابع خصوصی و سرمایهگذاری خارجی استفاده نشود. سرانهی سرمایهگذاری در بخش ict کشور مناسب است؟
خبرگزاری دانشجویان ایران - تهران
سرویس: جامعه اطلاعاتی -فناوری اطلاعات
شاید نتوان به درستی به این سوال جواب داد که آیا میزان سرانهی سرمایهگذاری در بخش ICT کشور در حد مناسبی است یا خیر چراکه قسمت عمدهای از منابع این بخش دولتی است، در حالی که به اعتقاد کارشناسان باید از منابع خصوصی و خارجی نیز استفاده کرد و نمیتوان انتظار داشت که رشد قابل توجهی در حوزهی فنآوری اطلاعات و ارتباطات داشت در حالی که از منابع خصوصی و سرمایهگذاری خارجی استفاده نشود.
به گزارش خبرنگار فنآوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وزارت ارتباطات به عنوان یک مجموعه ستادی حداقل در چند سال اخیر فعالیتهای بسیاری را شروع کرده که بتواند طی مذاکره با کشورهای مختلف برای تشویق آنان برای مشارکت در سرمایهگذاریهایی که مورد نیاز کشور به ویژه در حوزهی ICT است، اقدام کند.
کارشناسان با اشاره به اصل 44 قانون اساسی و تاکید این اصل به فعالیت بخش خصوصی و فراهم کردن بستر مناسب برای آنها به این موضوع تاکید دارند که دولت باید شرایط را برای حضور سرمایهگذاران خارجی فراهم کند اما این حضور زمانی موثر است که بخش خصوصی ما نیز با آنها مشارکت داشته باشد.
کمال محامدپور - معاون پیشین وزیر ارتباطات - پیش از این در این باره معتقد بود که اگر مشکلات داخلی، حل و فرآیندها روان شوند و قوانین دست و پا گیر کنار بروند بحث تهدیداتی که ممکن است در این زمینه وجود داشته باشد مشکل چندانی را ایجاد نمیکند.
وی با اشاره به گزارشهایی که ایران را به عنوان مرکز یک منطقه میشناسد گفت: با توجه به مزیتهای ایران برای سرمایهگذاری از جمله وجود بازار همسایهی ایران برای سرمایهگذاری کشورمان به عنوان محل مناسبی برای مشارکت سرمایهگذاریها ذکر شود.
از نظر وی مطابق آمارهای به دست آمده اقبال برای سرمایهگذاری در کشور در حوزهی ICT از طریق منابع خارجی وجود دارد و مطابق این آمارها حجم پروژههایی که در کشور نیاز به سرمایهگذاری خارجی دارند 200 میلیارد دلار است.
اما باید دید چه عواملی وجود دارد که علیرغم رشد در جذب سرمایهگذاران خارجی، ما هنوز نتوانستیم برای همه پروژهها به طور کامل جذب داشته باشیم. شاید مشکل اساسی در این زمینه عمدتا به قوانین و مقررات و فرآیندهایی که در این زمینه باید طی شود مربوط باشد.
در گذشته مشاهده شده گاهی یک سرمایهگذار خارجی از زمانی که اراده میکند در این زمینه وارد شود تا زمان تصویب و عملیاتی شدن پروسه باید مسیر طولانی را طی کند که این پروسه، سرمایهگذار را منصرف میکند.
متوسط دوره عمر یک سرمایهگذار خارجی 2 تا 5 سال است و این در حالی است که بعضی پروژهها در کشورمان چندین سال به طول انجامید و در نتیجه با این دوره طولانی، سرمایهگذاران حاضر به ورود در این بخش نخواهند بود.
برخی کارشناسان هم بر این عقیدهاند که بخش خصوصی ما در تعامل مناسبی با شرکتها و سرمایهگذاران خارجی نیست در حالی که اگر در تعامل سازنده باشیم میتوانیم از منابع آنها استفاده کرده و باعث رشد اقتصادی کشور شویم.
البته بحث تصمیمگیری و هدایت و نظارت در این زمینه از دیگر موارد مهم به شمار میرود؛ این موضوع متاسفانه بعضا در مراکز متعددی انجام میشود که این به عنوان مانع محسوب میشود، یعنی فردی که وارد میشود باید با ارگانهای مختلف تعامل کند که این مشکل است، بنابراین باید تکلیف کسانی که میخواهند سرمایهگذاری کنند مشخص شده و بدانند که باید به کجا مراجعه کنند و از طرفی تسهیلات و شرایط نیز برای آنها فراهم شود.
در هر حال ایران مرکز منطقه است که میتواند بازار منطقهیی برای سرمایهگذاران خارجی در حوزه ارتباطات و فنآوری اطلاعات باشد؛ بنابراین اگر مسوولان امر به دنبال پیادهسازی اهداف اقتصادی، موارد لازم را در کار لحاظ کنند، قطعا میتوانیم پایدار بمایم و در کوتاهترین زمان ممکن سرمایهگذاریها با وضعیت مناسبی به ما برمیگردد.